Τα ταξίδια του Κατερίνα (2005) – Μανόλης Δαπόντες

Το 1978 έγινα συνταξιούχος. Πριν καλά –καλά ολοκληρωθεί η διαδικασία συνταξιοδότησης, παράγγειλα το «Κατερίνα». Ήταν κάτι που «μου το είχα τάξει» από χρόνια. Το διαχειρίστηκα ως πλοίαρχος

και πλοιοκτήτης για 18 ολόκληρα χρόνια, το χόρτασα και το πούλησα το 1996, για να επαναπατριστώ.

 Την ιστορία αυτή και τα ταξίδια μας, έχω καταγράψει στο βιβλίο αυτό εδώ. 

Σύμφωνα με την γνώμη όσων το διάβασαν αξίζει να διαβαστεί, διαβάζοντάς το, θα ταξιδέψετε και σεις μαζί μας και θα απολαύσετε πολλές περιγραφές και φωτό, από ολόκληρη την Ελλάδα.

Πρώτα-πρώτα όμως ας διαβάσoυμε τον πρόλογο του βιβλίου, γραμένο από τον
αγαπητό  μας  Γ. Π. Κασιμάτη – Δρυμωνιάτη
α
Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ

Μοσχοβολιά εφηβικής φρεσκάδας αποπνέει και των ώριμων ημερών τη σοφία κουβαλεί τούτο το τελευταίο έργο του ογδοντάχρονου Έφηβου των Κυθήρων. “Τα ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ” είναι το τρίτο βιβλίο του Μανόλη Δαπόντε, που πολυχρονεμένος νάναι, και να μας δώσει κι άλλα πολλά. Κι είναι και τούτο γεμάτο από καταθέσεις της ψυχής, της αγέραστης κι ακούραστης ψυχής του, που κατά κεντρά της έχει το Τσιρίγο του, την αγαπημένη του (κι αγαπημένη μου) πατρίδα, την πηγή της έμπνευσής του και τον προορισμό της αγάπης του. Πού το πάει, πού το φέρνει, το ταξιδεύει σ’ όλα τα πελάγη το «ΚΑΤΕΡΙΝΑ» του, μα στο Καλαδί αγκυροβολεί και στο Καψάλι πρυμνοδετεί την καρδιά του.

Σαν μυθιστόρημα λέει πως το έγραψε, είναι αλήθεια πως αυτή η μικρή ιστορία ενός πλεούμενου, γραμμένη με τον απλό, ανθρώπινο, αφηγηματικό λόγο του καπετάνιου του, που επί 18 ολόκληρα χρόνια είχε γίνει ένα με δαύτο, σε κάνει να ταξιδεύεις κι εσύ, ν’ ακολουθείς τις ρότες του, να ζεις μέσα από το κείμενο τα έργα και τις ημέρες του ήρωά του. Το διαβάζεις χωρίς σταματημό και βρίσκεσαι τη μια να ρίχνεις παραγάδι για ξιφιούς στα νοτιοδυτικά των Κυθήρων, τη άλλη να περνάς ξυστά κάτω από την γέφυρα του Ευρίπου για να σώσεις στη Χαλκιδική και να κουμαντάρεις τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες κι ύστερα πάλι βρίσκεσαι να τριγυρνάς όλο το Αιγαίο ή το Ιόνιο για υποβρύχιες έρευνες ή να γλυκοκοιτάζεις τιμονιάροντας τα κάλλη της Πάολα που την πας κρουαζιέρα στις Κυκλάδες. Μια ιστορία ενός μικρού καραβιού, φαινομενικά απλή, μα που μέσα απ’ αυτήν αναβλύζει η δεκάδων αιώνων θαυμαστή θαλασσινή ιστορία των Ελλήνων νησιωτών.

Αυτή η πολύμορφη, πολύπλευρη και γεμάτη δράση ζωή των Ελλήνων ναυτικών είναι αποτυπωμένη και στη μορφή του ήρωα των ταξιδιών του «ΚΑΤΕΡΙΝΑ». Μια ζωή γεμάτη εναλλαγές, πολυτάραχη σαν τη θάλασσα, π’ ανεβοκατεβαίνει σαν τα κύματα του σιρόκου. Από την απόλαυση της ξαστεριάς, της αστροφεγγιάς και της παραδείσιας γαλήνης, στον ξαφνικό χαμό του μπουρινιού και της φουρτούνας κι από την αναζήτηση των μυστικών του βυθού και των ρευμάτων, στην καθημερινότητα του βιοπορισμού, του επαγγελματισμού, της βιοπάλης. Ζωή γεμάτη δράση και αγώνες, που πλάθει όμορφους και δυνατούς ανθρώπους. Όλα αυτά δοσμένα με τη ζεστασιά του αφηγητή, γλαφυρά, με ύφος κατανοητό και γνήσιο, σου οδηγούν τη φαντασία σου μακριά, σε τέρπουν και σε θέλγουν, όπως σ’ έθελγαν οι ιστορίες τσιριγώτικης βεγγέρας, που ήρωές τους είχαν τους παππούδες μας και τα θαυμαστά βιώματα της καθημερινότητάς τους. Σε κάνουν να ζεις κι εσύ τα βιώματα του καπετάν Μανόλη σ’ όλα εκείνα τα ταξίδια του και να ζηλεύεις που δεν έτυχε να είσαι ένας από τους τρεις τούς γιους του. Κι έτσι, όπως τα λόγια είναι πλεγμένα με περίσσια αγάπη για την πατρίδα τη μικρή και στέλνουνε μηνύματα, που είθε να τα λάβει προπαντός η νιότη του νησιού μας, τελειώνοντας το διάβασμα γεμάτος χαρμονή, δεν μπορείς παρά να πεις: Χαλάλι οι κόποι σου, αειθαλή ογδοντάχρονε, Έφηβε των Κυθήρων!

Θα ξεκινήσω την παρουσίαση του βιβλίου με κάποιες από τις ομιλίες παρουσιαστών και κάποιες κρητικές πελατών του “Κατερινα”

ομιλίες παρουσιαστών:

α) Η ομιλία της συντονίστριας, εκπροσώπου της συντροφιάς Κυθηρίων Κυριών,
υπο την αιγίδα της οποίας έγινε η παρουσίαση, κυρίας Ελένης Φιλοσοφωφ.